Een hunkering doorstroomde me, toen ik zag dat de trilogie Trois couleurs: bleu, blanc, rouge weer werd vertoond in de bioscoop. Destijds, ze verschenen in 1993 en 1994, is het er nooit van gekomen om ze te zien. Toch staan ze in mijn geheugen gegrift als films die ik graag nog eens wilde zien. De Franse titels, het trilogie-karakter, Juliette Binoche, het leken me echt films voor mij.
Dus toen recent bleek dat de regisseur, Kieslowski, geëerd wordt met een retrospectief, en ook deze trilogie weer in de bioscoop te zien was, dacht ik dat het er nu maar eens van moest komen. En net op dat moment kwam een app van vriendin M. binnen in onze filmapp (4 mannen en 2 vrouwen) of er hiervoor interesse was. Het leverde één positieve reactie op, namelijk van mij. Aan de mannen was het niet besteed.
Dus zaten M. en ik afgelopen zaterdagmiddag samen in het Eye filmmuseum https://www.eyefilm.nl/nl in een nagenoeg uitverkochte zaal om Bleu te zien, de eerste film van de trilogie. Mijn voorgevoel had me niet bedrogen. Wat een genot om mee te meanderen met deze film. De mengeling van verstilde rouw en radicale stappen om door te kunnen leven, de dromerige sfeer met mooie beelden en meeslepende muziek, de onvoorspelbaarheid van de wendingen in het verhaal, de raadselachtigheid van de mens. Prachtig vonden we het allebei. Zo zelfs, dat we onmiddellijk een kaartje gingen kopen voor de tweede film, Blanc, die een half uur later werd vertoond. Nog net even tijd om een kop thee te drinken op de trappen en te genieten van de wonderschone combinatie van binnen, de grote hal met de trappen en het restaurant, en buiten, het IJ in een waterig zonnetje Nog onder invloed van de dromerigheid van Bleu.
Blanc was rauwer, met armoe en geweld, maar met even verrassende wendingen in het menselijk handelen die je het verhaal introkken en tot het eind bleven boeien.
Nu moesten we de derde film natuurlijk ook zien. Niet meteen erna, wat wel had gekund. Maar wel de volgende dag, zondagmiddag, in Cinecenter. Rouge. Weer een verpletterend mooie film over mensen die raadselachtige beslissingen nemen en onverwachte maar doorslaggevende gebeurtenissen in het leven.
Wat een heerlijke ervaring om je weer ouderwets studentikoos niets gelegen te laten liggen aan de tijd en je over te geven aan wat in je opkomt, in dit geval om in één weekend drie legendarische films te bekijken. Die bovendien nog lang na blijven dobberen in je hoofd en zorgen voor een grote glimlach.
